Kryteria wyboru dysków i macierzy

Obecnie w prasie i na konferencjach branżowych pojawiają się argumenty za i przeciw platformom opartym na dyskach oraz interfejsach „klasy wyższej” (Ultra-SCSI, SAS, FC oraz !SCSI) i „klasy niższej” (Ultra ATA i SATA). Powszechne jest na tych konferencjach splatanie się agresywnego marketingu z żargonem technicznym. Dezorientuje to wielu planistów, którzy szukają rozsądnego fundamentu pod swoją infrastrukturę pamięci masowej.

Kiedy będziesz wybierał technologie dysków i interfejsów z myślą o zakupie następnej macierzy, miej na uwadze następujące kryteria poprowadzą Cię one przez manowce „marketektury”:

1. Najważniejsza jest aplikacja. Aby wybrać odpowiednią technologię do przechowywania danych aplikacji, musisz zidentyfikować i zrozumieć naturę danych oraz wymagania dotyczące dostępu, bezpieczeństwa i integralności. Tabela 6.2 przedstawia typowe charakterystyki dostępu do danych we współczesnych aplikacjach.

2. Niezwykle ważna jest także ochrona danych. Przechowywane dane muszą podlegać jakiejś strategii ochrony. Jeśli chodzi o dane krytyczne, większość organizacji szuka rozwiązań, które zapewniają nadmiarowość w czasie rzeczywistym. Zwykle wymaga to użycia dysków z podwójnymi portami, które można podłączyć do dwóch kontrolerów macierzy (a nie jednego), aby uniknąć pojedynczego punktu ryzyka (zobacz rysunek 6.9). Dyski klasy wyższej, w przeciwieństwie do należących do klasy niższej, zwykle są wyposażone w dwa porty. Jednakże wielu konstruktorów macierzy ATA podkreśla, że macierze odporne na błędy można łatwo zbudować z podwójnej liczby jednoportowych dysków oraz wyspecjalizowanych kontrolerów, które i tak kosztują mniej niż macierz złożona z dysków dwuportowych (zobacz rysunek 6.10).