Nośniki matrycowe

– NOŚNIK MAGNETYCZNY — dysk lub taśma z warstwą powierzchniową, która zawiera cząstki metalu albo tlenków metali. Cząstki te można magnesować w różnych kierunkach, aby reprezentowały bity danych, dźwięki albo inne informacje.

– NOŚNIK PLATEROWANY — talerz dysku pokryty metalicznym stopem, a nie tlenkami metali. Dyski platerowane mogą przechowywać więcej danych niż ich tlenkowe odpowiedniki.

– NOŚNIKI MATRYCOWE — zbiór technologii opracowywanych z myślą o przyszłych urządzeniach pamięciowych, w których problem ograniczeń narzucanych przez efekt superparamagnetyczny rozwiązuje się przez zapisywanie danych w bardzo małych obszarach na nośniku zawierającym wstępnie wytrawione „wzgórza i doliny”, które zapobiegają przesłuchowi i przestawianiu bitów.

– OBNIŻANIE LOTU GŁOWICY — metoda zwiększania gęstości powierzchniowej. Kiedy rdzeń głowicy znajduje się bliżej powierzchni nośnika, linie pola mogą namagnesować mniejszy obszar. Pozwala to zapisać więcej bitów na określonym odcinku i uzyskać więcej bitów na cal (BPI).

– ODCZYT — dostęp do lokalizacji pamięci masowej w celu pobrania wcześniej zapisanych danych.

– ODCZYT PO ZAPISIE — tryb pracy, w którym system odczytuje każdy sektor po zapisaniu w nim danych i sprawdza, czy odczytane dane są takie same jak zapisane. Operacja ta zmniejsza szybkość systemu, ale zwiększa niezawodność.